Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

On line εργαλείο για τη βελτίωση της αντίληψης



Γνωρίζατε ότι η συναρμολόγηση παζλ έχει πολλά εκπαιδευτικά οφέλη;
Τα παζλ καλλιεργούν τις γνωστικές ικανότητες, τις ικανότητες συγκέντρωσης, υπομονής, αφοσίωσης στο στόχο και παρατηρητικότητας. Αυξάνουν τις οπτικές δεξιότητες, αλλά και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Μέσω των παζλ τα παιδιά επεκτείνουν τη δημιουργικότητά τους. Επιπλέον, αξίζει να επισημανθεί ότι η συναρμολόγηση παζλ είναι ένας πολύ καλός τρόπος να καλλιεργηθεί η συνεργασία και η κοινωνικοποίηση των παιδιών.

Υπάρχει ένας τρόπος να φτιάχνουμε τα δικά μας παζλ! Στο διαδίκτυο βρίσκουμε τη σελίδα www.jigsawplanet.com, όπου μπορούμε να φτιάξουμε τα δικά μας παζλ, προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Το jigsawplanet δίνει τη δυνατότητα να διαλέξουμε εικόνα ή να ανεβάσουμε κάποια από το αρχείο μας και να τη χωρίσουμε σε όσα κομμάτια θέλουμε.

Φυσικά αν θέλουμε να φτιάξουμε μια άσκηση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αντί για εικόνες:
  • Γράμματα με εικόνες
  • Κανόνες καταληκτικής ορθογραφίας
  • Αριθμούς και ποσότητες 
  • Προπαίδεια κ.α.


Χρησιμοποιείστε τη φαντασία σας και δημιουργείστε διασκεδαστικές ασκήσεις! Ας κάνουμε τη μελέτη μια ευχάριστη διαδικασία!


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (ΜA)




Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Βασικές Εκπαιδευτικές Αρχές στη Σχολική Αίθουσα για Παιδιά με ΔΕΠ-Υ



Οι εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας οφείλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να μάθουν να ακολουθούν τους κανόνες και τον ρυθμό της τάξης. Ο ρόλος του δασκάλου είναι πολύ σημαντικός καθώς μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο όλοι οι μαθητές μπορούν να διδαχθούν.

Οργάνωση μαθησιακού περιβάλλοντος
  1. Τοποθετούμε το παιδί μακριά από παράθυρα, πόρτες και από παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς.
  2. Δημιουργούμε χώρους υψηλής ασφάλειας (παράθυρα, πρίζες σκάλες κτλ), ώστε να αποφύγουμε τραυματισμούς.
  3. Δημιουργούμε ήσυχη γωνιά, όπου το παιδί θα μπορεί να μένει μακριά από ερεθίσματα και να ηρεμεί.
  4. Απομακρύνουμε τα πολλά ερεθίσματα απ' το οπτικό πεδίο του μαθητή (αφίσες, βιβλία, ζωγραφιές κτλ)

Βασικές Αρχές
  1. Σαφείς και σύντομες οδηγίες.
  2. Προσαρμογή των προσδοκιών στις φυσικές ανάγκες του παιδιού.
  3. Βοήθεια στην προσωπική οργάνωση χώρου.
  4. Αναγνώριση και διοχέτευση κινητικής ενέργειας.
  5. Επικοινωνία με κάρτες.
  6. Εμπλοκή σε όλες τις δραστηριότητες και συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες.
  7. Προετοιμασία για κάθε αλλαγή. Προειδοποιούμε για εναλλαγή έντονης και ήρεμης φάσης δραστηριοτήτων.
  8. Χρήση της συμβολικής αμοιβής, ενίσχυσης και τιμωρίας (κάρτες, αυτοκόλλητα κτλ).
  9. Τήρηση κανόνων και ορίων.
  10. Επίτευξη στόχων βήμα-βήμα.
  11. Ανάδειξη θετικών στοιχείων του παιδιού.
  12. Ευαισθητοποιούμε τα παιδιά της τάξης για τις δυσκολίες του παιδιού.
  13. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους γονείς και λειτουργούμε σαν ομάδα.
  14. Ενημερώνουμε τους γονείς για τις τεχνικές που εφαρμόζουμε. 


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Σημάδια ότι το παιδί σας είναι έτοιμο να ξεκινήσει την εκπαίδευση τουαλέτας


Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι έτοιμο πριν ξεκινήσετε την προσπάθεια για την μετάβαση από την πάνα στο γιογιό. Την περίοδο αυτή το περιβάλλον του παιδιού θα πρέπει να είναι ήρεμο, χωρίς μεγάλες αλλαγές (π.χ. μετακόμιση, διαζύγιο κτλ). Αν παρατηρήσετε το παιδί σας θα καταλάβετε πότε είναι συναισθηματικά και σωματικά  έτοιμο.

  • Μπορεί να μείνει στεγνό για δύο ώρες.
  • Ζητάει να του αλλάξετε τη βρεγμένη πάνα του.
  • Ζητάει να χρησιμοποιήσει το γιογιό του.
  • Ζητάει να φορέσει παιδικό εσώρουχο.
  • Ακολουθεί βασικές, απλές οδηγίες.
  • Μπορεί να σας επικοινωνήσει ότι θέλει να πάει τουαλέτα.
  • Μπορεί να ανεβάζει και να κατεβάζει την πάνα- βρακάκι του.
  • Ξυπνά με στεγνή πάνα το πρωί.
  • Δείχνει είτε με λόγια είτε με τη συμπεριφορά του ότι θέλει να πάει τουαλέτα.

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (ΜA)

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Πώς ξεκινάμε την εκπαίδευση τουαλέτας στο παιδί;


  • Ξεκινάμε προετοιμάζοντας το παιδί για τη μετάβαση με κάποιο βιβλίο ή ιστορία σχετικά με τη διαδικασία. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το παιδί είναι έτοιμο και συνεργάσιμο πριν ξεκινήσουμε την προσπάθεια.
  • Η περίοδος της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι καταλληλότερη, καθώς το παιδί τότε φοράει λιγότερα ρούχα και είναι πιο βολικά στο να τα ανεβοκατεβάζει μόνο του.
  • Δώστε στο παιδί σας την δυνατότητα επιλογής του γιογιό του, με τον τρόπο αυτό καλλιεργείται θετική στάση απέναντί του.
  • Η διαδικασία της μετάβασης από την πάνα στο παιδικό εσώρουχο πρέπει να γίνει με διασκεδαστικό τρόπο και να υπάρχει ενθαρρυντικό κλίμα.
  • Είναι σημαντικό το παιδί να κάτσει κάποιες φορές στο γιογιό του με ή χωρίς την πάνα του, ώστε να γίνει οικείο και να γίνει πιο ήπια η μετάβαση. Επίσης, το γιογιό πρέπει να βρίσκεται πάντα κοντά του.
  • Υποστηρίξτε το παιδί και ενθαρρύνετε κάθε προσπάθεια. Ακόμα κι αν δεν πετύχει η προσπάθεια υπενθυμίστε του ότι μπορεί να προσπαθήσει ξανά αργότερα.
  • Επιβραβεύστε κάθε προσπάθεια είτε χρησιμοποιώντας πίνακα με αυτοκόλλητα είτε με περισσότερη ώρα παιχνιδιού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε να δίνουμε κίνητρα στο παιδί.
  • Δείξτε του πώς να χρησιμοποιεί το καζανάκι και υπενθυμίστε του ότι στο τέλος πλένουμε τα χέρια χωρίς βοήθεια.
  • Κατά τη διάρκεια ταξιδιών πρέπει να γίνονται συχνά στάσεις και να υπάρχει μαζί ο απαραίτητος εξοπλισμός.
  • Η ερώτηση για το εάν θέλει να πάει τουαλέτα είναι καλή υπενθύμιση για το παιδί γι’ αυτό πρέπει να γίνεται σε αρκετά συχνά διαστήματα.

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Εναλλακτικοί τρόποι γραφής για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας


Από μικρή ηλικία τα παιδιά θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με τη γραφή. Από την ηλικία των 18 μηνών δίνουμε στα παιδιά μεγάλα χαρτιά και χρωματιστά μολύβια ώστε να εξοικειωθούν με τη γραφή. Στην πορεία, ακολουθούν ασκήσεις για την ωρίμανση του οπτικο-κινητικού συντονισμού και λεπτής κινητικότητας, ενώ δεν παραλείπουμε τις προγραφικές ασκήσεις. Οι προγραφικές ασκήσεις είναι σημαντικές για την εκμάθηση των γραμμάτων και των αριθμών, όμως δεν είναι πάντα ευχάριστες για τα παιδιά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μαθησιακή διαδικασία θα πρέπει να γίνεται από την αρχή με ευχάριστους και διασκεδαστικούς τρόπους. Ας δούμε λοιπόν κάποιους τρόπους που θα βοηθήσουν στην εκμάθηση των γραμμάτων και των αριθμών.
  • ·        Ζητάμε απ’ το παιδί να φτιάξει το όνομα του με πλαστελίνη/ πηλό/ μαγνητικά γράμματα.
  • ·        Σχηματίζουμε μαζί με το παιδί τα γράμματα βάζοντας μακαρόνια/ πέτρες/οδοντογλυφίδες στη σειρά.
  • ·        Γράφουμε συλλαβές σε ένα χαρτί και του ζητάμε να αντιγράψει τα γράμματα με δαχτυλομπογιές. Αν το παιδί δυσκολεύεται, του ζητάμε να περάσει με χρώμα τα δικά μας γράμματα.
  • ·        Φτιάχνουμε για το παιδί ένα παζλ γραμμάτων και του ζητάμε να το συναρμολογήσει. Μπορούμε να του ζητήσουμε να φτιάξει το όνομα του.
  • ·        Τοποθετούμε ζάχαρη/αλεύρι/άμμο σε ένα ταψί και ζητάμε απ’ το παιδί να γράψει με τα δάχτυλα του.

Σε περίπτωση που παρατηρήσετε δυσκολίες θα ήταν χρήσιμο να επισκεφτείτε έναν ειδικό που θα εκτιμήσει εάν υπάρχει κάποια δυσκολία που χρήζει άμεσης παρέμβασης. Η πρώιμη παρέμβαση δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα!

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (ΜA)

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Πώς αντιμετωπίζουμε τα ψέματα των παιδιών με ΔΕΠΥ


Είναι συχνό φαινόμενο τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητα να λένε ψέματα, κυρίως για να καλύψουν λάθη που έχουν κάνει. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η παρορμητικότητα είναι οι αιτίες που τα παιδιά με ΔΕΠΥ παραποιούν πιο συχνά την αλήθεια. Οι γονείς συχνά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα ψέματα των παιδιών και οδηγούνται σε εντάσεις και τιμωρίες.

Αφήνουμε την απειλή της τιμωρίας

Η απειλή της τιμωρίας ενισχύει τα ψεύτικα σενάρια που δημιουργούνται για να συγκαλύψουν μια αθέμιτη πράξη, καθώς δημιουργείται φόβος και το παιδί αντιλαμβάνεται την τιμωρία ως μέσο εκδίκησης. Αντίθετα, οι γονείς που δεν χρησιμοποιούν την τιμωρία αλλά την επικοινωνία και το διάλογο, χτίζουν με το παιδί μια σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί μαθαίνει τι είναι σωστό και θα είναι σε θέση να γνωρίζει τις φυσικές συνέπειες των πράξεων του. Για παράδειγμα, αν δεν έκανε κάποια άσκηση για το σχολείο θα πρέπει να την ετοιμάσει για την επόμενη μέρα ή αν λερώσει το γραφείο του με μπογιές θα πρέπει να το καθαρίσει.

Ας δώσουμε το καλό παράδειγμα

Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές. Επομένως, πρέπει εμείς οι ίδιοι να δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας. Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με ειλικρίνεια και θάρρος τις δυσκολίες και να μη χρησιμοποιούμε ψέματα για να βγούμε από μια άβολη κατάσταση.

Επιβράβευση της ειλικρίνειας

Όταν το παιδί αντιμετωπίσει με θάρρος και ειλικρίνεια μια δύσκολη κατάσταση πρέπει να το επιβραβεύουμε. Με κάθε ευκαιρία τονίζουμε τη σημασία της ανάληψης των πράξεων μας και επικροτούμε την προσπάθεια του.

Εξηγούμε τα μειονεκτήματα

Το ψέμα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις του παιδιού με φίλους και δασκάλους. Εξηγούμε στο παιδί τα μειονεκτήματα και τις συνέπειες που μπορούν να φέρουν τα ψέματα, καθώς και το πως νιώθουν οι άλλοι. Μια κοινωνική ιστορία θα βοηθούσε το παιδί να αποκτήσει ενσυναίσθηση.

Ευκαιρία επανεξέτασης της απάντησης

Ενθαρρύνουμε το παιδί να σκεφτεί πριν μιλήσει δίνοντας του χρόνο. Αν δώσει σαν απάντηση μια φανταστική ιστορία ζητείστε του να το ξανασκεφτεί. Μπορείτε να του ζητήσετε πιο συγκεκριμένα να σας πει τι πραγματικά έγινε και αν θέλει μετά να ζωγραφίσει κάτι 
φανταστικό.

 Ζωή Δαμοπούλου 
Ειδική Παιδαγωγός (ΜA)


Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Η μέθοδος TEACCH

To TEACCH (Training and education of Autistic and Related Communication Handicapped Children) είναι ένα πρόγραμμα ειδικής εκπαίδευσης που διαμορφώνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες του αυτιστικού παιδιού και βασίζεται σε γενικές καθοδηγητικές γραμμές. Το πρόγραµµα TEACCH δηµιουργήθηκε από τους Eric Schopler και Gary Mesibov την δεκαετία του ’70 και έχει δυο ψυχοεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά, την εξατοµικευµένη εκπαίδευση και την δηµιουργία ενός καλά δοµηµένου περιβάλλοντος.
 Τα άτομα με αυτισμό έχουν έναν ξεχωριστό τρόπο σκέψης, που είναι αποδεκτός και σεβαστός. Ο αυτισμός, σύμφωνα με την προσέγγιση TEACCH χαρακτηρίζεται ως μια διαφορετική «κουλτούρα», με την έννοια ότι τα άτομα με αυτισμό έχουν κοινά γνωστικά χαρακτηριστικά και παρόμοιες συμπεριφορές (Mesibov, Shea & Schopler, 2005).Η προσέγγιση του TEACCH είναι ιδιαίτερη διότι εστιάζει στο σχεδιασμό του φυσικού, κοινωνικού και επικοινωνιακού περιβάλλοντος. Το περιβάλλον δομείται έτσι ώστε να διευκολύνει τις δυσκολίες που έχει ένα παιδί με αυτισμό καθώς εκπαιδεύεται να συμπεριφέρεται με αποδεκτούς και κατάλληλους τρόπους. Είναι έτσι σχεδιασµένο ώστε να βοηθήσει τα άτοµα που εξαιτίας του αυτισµού έχουν πρόβληµα στην επικοινωνία, την κοινωνική συναναστροφή, στις γνωστικές δεξιότητες και την συµπεριφορά. Κύριος σκοπός του προγράµµατος TEACCH είναι να βοηθήσει το άτοµο µε αυτισµό να αναπτύξει δεξιότητες που θα το βοηθήσουν στην ανεξάρτητη – όσο είναι δυνατόν - ζωή του και γι’ αυτό το λόγο βασίζεται στην «κουλτούρα» του αυτισµού χρησιµοποιώντας την δοµηµένη διδασκαλία. Έτσι το πρόγραµµα TEACCH επικεντρώνεται στο πως τα άτοµα µε αυτισµό σκέφτονται, µαθαίνουν, και κατανοούν ώστε να προσαρµόζονται καλύτερα στις ανάγκες τους (Schopler, Mesibov & Hearsey, 1995). Προσφέρει σημαντικές κατευθυντήριες γραμμές και για να εφαρμοστεί θα πρέπει να κατανοηθεί η ιδέα στο σύνολό της. Η ιδέα του προγράμματος διαμορφώνεται από την θεωρία ότι ο αυτισμός είναι μια αντιληπτική διαταραχή με βιολογικά αίτια. Επικεντρώνεται στις δεξιότητες, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του κάθε ατόµου ξεχωριστά δίνοντας έµφαση στην εξατοµικευµένη αξιολόγηση έτσι ώστε να δημιουργηθεί εξατοµικευµένο εκπαιδευτικό πρόγραµµα (Mesibov, 1997).  Στο πρόγραµµα TEACCH περιλαµβάνονται γνωστική και συµπεριφορική θεραπεία οι οποίες έχουν προτεραιότητα ως στρατηγικές παρέµβασης. Αναπτύσσει δεξιότητες αποδεχόµενο την αναπηρία των ατόµων µε αυτισµό. Χρησιµοποιεί οπτικά ερεθίσµατα για καλύτερη εκπαίδευση εφόσον είναι ένα από τα δυνατά σηµεία του ατόµου µε αυτισµό. Στηριγμένο στο γεγονός ότι τα αυτιστικά παιδιά συχνά μαθαίνουν οπτικά, το TEACCH φέρνει την οπτική διαύγεια στην διαδικασία μάθησης με σκοπό να δομήσει την δεκτικότητα, την κατανόηση, την οργάνωση και την ανεξαρτησία. Τα παιδιά δουλεύουν σε ένα υψηλά δομημένο περιβάλλον που μπορεί να περιλαμβάνει την φυσική οργάνωση των επίπλων, καθαρά σχεδιασμένες περιοχές δράσης, προγράμματα που βασίζονται σε εικόνες και συστήματα εργασίας, και εκπαιδευτική διαύγεια. Το παιδί καθοδηγείται μέσα από μία ξεκάθαρη ακολουθία δραστηριοτήτων και επομένως αποσκοπεί στο να είναι πιο οργανωμένο. Πιστεύεται ότι ο σχηματισμός παρέχει στα παιδιά με αυτισμό μία ισχυρή βάση και πλαίσιο μάθησης. Αν και το TEACCH δεν εστιάζει ειδικώς στις κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες τόσο πολύ όσο άλλες θεραπείες μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με αυτές τις θεραπείες για να είναι πιο αποτελεσματικές (Panerai, Ferrante  & Zingale, 2002). Η δομημένη προσέγγιση αξιοποιεί τα ευρήματα της ψυχολογικής και εκπαιδευτικής έρευνας για την ιδιαίτερα καλή οπτική αντίληψη και σκέψη των ατόμων με αυτισμό (Quill, 1997).
Η εφαρμογή της δομημένης προσέγγισης βασίζεται σε μία συνεχή και συστηματική αξιολόγηση που εστιάζεται στις ικανότητες, τα ενδιαφέροντα και τις αναδυόμενες δεξιότητες των παιδιών με αυτισμό. Οι πληροφορίες που συλλέγονται για τα ενδιαφέροντα και τις εμμονές των παιδιών με αυτισμό αξιοποιούνται στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί με αυτισμό έχει εμμονή με τα τρένα, το εκπαιδευτικό υλικό για να διδαχθεί έννοιες, όπως τα χρώματα, τα σχήματα, οι αριθμοί, τα γράμματα ή λέξεις μπορεί να συνδέεται με το θέμα των τρένων. Ακόμη, καταγράφονται οι τρόποι με τους οποίους ένα παιδί με αυτισμό ανταποκρίνεται σε μία δραστηριότητα (Mesibov, Shea & Adams, 2001). Ο πρώτος στόχος της δομημένης προσέγγισης είναι η κατανόηση του περιβάλλοντος από τα άτομα με αυτισμό. Το δομημένο περιβάλλον ανταποκρίνεται καλύτερα στον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης των ατόμων με αυτισμό. Όταν οι λειτουργίες του κάθε χώρου στο περιβάλλον είναι σαφείς τότε οι απαιτήσεις είναι κατανοητές από τα άτομα που καλούνται να ανταποκριθούν σε αυτό. Επιπλέον, το οργανωμένο περιβάλλον είναι προβλέψιμο και διευκολύνει την προσαρμογή των ατόμων με αυτισμό σε αυτό (Shulman, 2004α). Ο δεύτερος στόχος της δόμησης του περιβάλλοντος είναι η αυθόρμητη επικοινωνία του ατόμου με αυτισμό. Όταν ένα παιδί με αυτισμό γνωρίζει και είναι εξοικειωμένο με το περιβάλλον του, μπορεί να εκφραστεί καλύτερα για τις ανάγκες του μέσα σε αυτό. Αξίζει να επισημανθεί πως όταν τα άτομα με αυτισμό γνωρίζουν τις απαιτήσεις και τις δραστηριότητες που συνδέονται με διαφορετικούς χώρους και μάθουν να ακολουθούν ρουτίνες, είναι σε θέση να συμμετέχουν σε περισσότερες δραστηριότητες με μεγαλύτερη αυτονομία, χωρίς προτροπές και οδηγίες από τους άλλους (Shulman, 2004α).




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

•           Faherty, C. (2003). Τι σημαίνει για μένα. Μεταφρ. Β. Παπαγεωργίου Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα
•           Haussler , A. (2011) Η μέθοδος Teacch για την εκπαίδευση ανθρώπων με αυτισμό επιμελεια Γ. Πατσικαθεοδώρου Ρόδων, Αθήνα
•           ICD-10.(1992).Ταξινόµηση Ψυχικών ∆ιαταραχών και ∆ιαταραχών
•           Συµπεριφοράς,Αθήνα: Βήτα          
•           Jordan, R. (2000), Η εκπαίδευση παιδιών και νεαρών ατόμων με αυτισμό, Ελληνική Εταιρεία προστασίας Αυτιστικών Παιδιών, Αθήνα
•           Lewis L., (1998),  Special diets for special kids I & II, Arlinghton: Future Horizons.
•           Lovaas O. I. (1987). "Behavioral treatment and normal intellectual and educational functioning in autistic children". Journal of Consulting and Clinical Psychology
•           Mesibov, G, Shea V. (2008), The TEACCH Approach to Autism Spectrum Disorders     (Issues in Clinical Child Psychology), Plenum press, New York
•           Mesibov, G.B. (1997). Formal and informal measures of the effectiveness of the TEACCH programme. Autism: The International Journal of Research and Practice
•           Mesibov, G., Schopler, E., & Shaffer, B. (1988). Adolescent and Adult Psycho educaztional Profile (AAPEP): Volume IV. Austin-Texas: proe. ed 
•           Panerai, S., Ferrante, L., & Zingale, M. (2002). Benefits of the Treatment and Education of Autistic and Communication Handicapped Children (TEACCH) programme as compared with a non-specific approach. Journal of Intellectual Disability Research
•           Quill, K. (1997). Instructional considerations for young children with autism: The rationale for visually cued instructions. Journal of Autism and Developmental Disorders
•           Schramm, R. (2006). Educate towards recovery. Turning the tables on autism. Hespe: Pro-ABA
•           Schopler, E., Mesibov, G.B., & Hearsey, K. (1995). Structured teaching in the TEACCH system. In: E. Schopler & G.B. Mesibov. (Eds.), Learning and Cognition in Autism. New York: Plenum Press
•           Schopler, E.,Reichler, R., Bashford, A., Lansing, M, & Marcus, L. (1990). Psychoeducational Profile Revised : Volume I. Austin -Texas: pro.ed

•           Shulman, C. (2004α), Δομημένη Εκπαίδευση: TEACCH. Στα Πρακτικά του 1ου Διεθνούς επιστημονικού Συμποσίου «Το Πάζλ του Αυτισμού» (σελ .132-151). Λάρισα: Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική παιδαγωγός (MA)

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Ασκήσεις για ενίσχυση προσοχής και συγκέντρωσης



Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο προσοχή, εννοούμε την ικανότητα του ατόμου να εστιάζει και να συγκεντρώνεται σε ένα ερέθισμα για συγκεκριμένο διάστημα. Η αδυναμία συγκέντρωσης αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην μαθησιακή διαδικασία, καθώς ο μαθητής δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου. Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και ΔΕΠΥ αφαιρούνται κατά τη διάρκεια του μαθήματος και της μελέτης στο σπίτι με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνουν  εργασίες και δραστηριότητες. Μέσα από ασκήσεις μπορούμε να αφυπνίσουμε την προσοχή και τη συγκέντρωση των παιδιών. Ο στόχος σε όλες τις δραστηριότητες είναι να ολοκληρώνονται ανεξάρτητα από τον αριθμό των διαλειμμάτων που θα χρειαστεί το παιδί.
  • ·         Ζητάω απ’ το παιδί να βάλει σε σειρά ως μοτίβο τα counting rods. Φτιάχνουμε το μοτίβο με διαφορετικά χρώματα ώστε το παιδί να τα αντιγράψει.
  • ·         Παίζουμε χαλασμένο τηλέφωνο. Μιλάμε ψιθυριστά και το παιδί επαναλαμβάνει.
  • ·         Φτιάχνουμε μια κάρτα με ένα STOP. Ζητάμε απ’ το παιδί να τρέξει στο δωμάτιο και μόλις σηκώσουμε την κάρτα πρέπει να σταματήσει.
  • ·         Αφήνουμε πάνω στο τραπέζι έναν μαρκαδόρο, μια ξυλομπογιά και ένα μολύβι. Τα κρύβουμε και του ζητάμε να τα βάλει με την ίδια σειρά.
  • ·         Βοηθητικά θα φανούν παιχνίδια παρατηρητικότητας όπως είναι το σκόρ4, παζλ, dobble κ.α. (σημαντικό είναι να καταγράφουμε το χρόνο που αφιερώνει το παιδί στο παιχνίδι και να προσπαθούμε να αυξάνεται σταδιακά)
  • ·         Σε μικρότερες ηλικίες βοηθητικοί είναι οι λαβύρινθοι. Δεν ξεχνάμε να αυξάνουμε το βαθμό δυσκολίας.
  • ·         Δεν ξεχνάμε να κάνουμε εναλλαγές και με κινητικά παιχνίδια, ιδέες θα βρείτε στο άρθρο Κινητικά παιχνίδια για ενίσχυση της προσοχής σε παιδιά με ΔΕΠΥ


Οι ασκήσεις λειτουργούν υποστηρικτικά και όχι ως πρόγραμμα ολοκληρωμένης παρέμβασης. Η αξιολόγηση από ειδικό θα βοηθήσει να δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο, θεραπευτικό πρόγραμμα βασισμένο στις ανάγκες του παιδιού σας.


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός(MA)




Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Πώς να αντιμετωπίσουμε τις Διαταραχές Ύπνου στα παιδιά με ΔΕΠΥ

Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν Διαταραχές Ύπνου. Ο ύπνος τους είναι ανεπαρκής και κακής ποιότητας, το γεγονός αυτό παρατηρείται από τη βρεφική ηλικία. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να κοιμηθούν το βράδυ και να ξυπνήσουν το πρωί, κοιμούνται λιγότερο και εμφανίζουν περισσότερες ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι δυσκολίες αυτές τους δημιουργούν υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και τα καθιστούν λιγότερο αποδοτικά στις δραστηριότητες τους.

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Αρχικά, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα οργανωμένο πρόγραμμα το οποίο θα ακολουθούμε με συνέπεια. Η ρουτίνα δημιουργεί ασφάλεια στο παιδί και μειώνει τα επίπεδα του άγχους. Το παιδί έχοντας μια λίστα καθηκόντων είναι προετοιμασμένο για όλες τις δραστηριότητες και τις υποχρεώσεις που έχει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επομένως, φτάνοντας στο τέλος της λίστας προετοιμάζεται και για την ώρα του ύπνου.

Επιπλέον, η φυσική δραστηριότητα έχει μεγάλη σημασία για την ποιότητα του ύπνου, αφού τον κάνει πιο αναζωογονητικό και ποιοτικό. Η άσκηση βοηθά στην σωματική εκτόνωση του παιδιού και στον καλύτερο έλεγχο των κινήσεων.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η μουσική είναι ένας καλός σύμμαχος. Βάζοντας κλασική μουσική στα παιδιά μπορούμε να φτιάξουμε ένα χαλαρωτικό περιβάλλον που να τα προετοιμάσει για τον ύπνο. Η μουσική μπορεί να απαλύνει το άγχος και να ενισχύσει τις θετικές σκέψεις.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να κοιμούνται τα παιδιά σωστά. Ο σωστός ύπνος είναι απαραίτητη προϋπόθεση της καλής υγείας. Η σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα και την ποιότητα του. Επίσης, η μνήμη και η συγκέντρωση, ενισχύονται με τον ύπνο , καθώς είναι η κυριότερη διαδικασία παγίωσης της μνήμης. Επομένως, είναι ένας τρόπος να ενισχυθεί η ικανότητα μάθησης και η αποδοτικότητα του παιδιού σε δραστηριότητες.


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός(MA)

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Άσκηση για την κατανόηση κειμένου

Παρατηρούμε συχνά ότι τα παιδιά κάνουν ανάγνωση ενός κειμένου αλλά δεν αντιλαμβάνονται το νόημα του. Το γεγονός αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στην προσπάθεια που κάνουν για να διαβάσουν καλά το κείμενο (με αποτέλεσμα να χάνουν το νόημα), είτε στην έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης. Ας δούμε έναν τρόπο για εξάσκηση στην κατανόηση κειμένου.

Αρχικά, δίνουμε στο παιδί ένα κείμενο με γνώμονα το βαθμό δυσκολίας του. Ο μαθητής διαβάζει το κείμενο 2 φορές (στις μικρές ηλικίες και σε μαθητές με δυσαναγνωσία μπορούμε να τους το διαβάσουμε εμείς). Στη συνέχεια, του δίνουμε τις ερωτήσεις κατανόησης. Η κάθε ερώτηση είναι κυκλωμένη με διαφορετικό μαρκαδόρο. Δίνουμε στο παιδί χρωματιστά χαρτάκια και του ζητάμε να βάλει το σωστό χρώμα μέσα στο κείμενο, στο σημείο που βρίσκεται η απάντηση. Αν το παιδί βάλει το χαρτάκι δίπλα στη σωστή πρόταση, τότε την κυκλώνουμε και με τον μαρκαδόρο του ίδιου χρώματος. Τέλος, επιβραβεύουμε το παιδί για την προσπάθεια.

Στη συγκεκριμένη άσκηση ξεκινάμε με μικρής έκτασης κείμενα. Επίσης, στην αρχή είναι σημαντικό να γίνεται μόνο προφορικά και να μην χρειάζεται το παιδί να αντιγράψει την απάντηση. Ας κάνουμε τη μελέτη στο σπίτι μια ευχάριστη διαδικασία!


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός(MA)


Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Παραγωγή Αφηγηματικού Λόγου - Τεχνική Φανταστικών Υποθέσεων

Συχνά, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες παρουσιάζουν δυσκολίες στην παραγωγή αφηγηματικού λόγου. Ένας διασκεδαστικός τρόπος για την ενίσχυση του αφηγηματικού λόγου είναι η τεχνική των φανταστικών υποθέσεων. Τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις με υποθετικά σενάρια και να περιγράψουν υποθετικές καταστάσεις. Η άσκηση μπορεί να γίνει προφορικά και γραπτά. Μπορούμε να δημιουργήσουμε φανταστικές υποθέσεις από γεγονότα της καθημερινότητας, από ταινίες ακόμα κι από αντικείμενα που υπάρχουν στο χώρο μας. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

·         Τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν σχολικά κτίρια και τα μαθήματα γίνονταν στη φύση;
·         Τι θα συνέβαινε αν οι μαθητές γίνονταν δάσκαλοι και οι δάσκαλοι μαθητές;
·         Τι θα συνέβαινε αν στα σπίτια μας δεν υπήρχαν έπιπλα;
·         Τι θα συνέβαινε αν ξαφνικά δεν υπήρχε το διαδίκτυο;
·         Τι θα συνέβαινε αν το σχολείο ξαφνικά βρισκόταν στη Σελήνη;
·         Τι θα συνέβαινε αν τα ζώα μιλούσαν;
·         Τι θα συνέβαινε αν το σχολείο ξαφνικά βρισκόταν στο 2050 στο μέλλον;




Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός(MA)

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

Κινητικά παιχνίδια για ενίσχυση της προσοχής σε παιδιά με ΔΕΠΥ


Το παιχνίδι έχει σημαντικό ρόλο στη σωματική, την ψυχοσυναισθηματική, την κοινωνική και τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Με το παιχνίδι τα παιδιά εκφράζονται, μαθαίνουν, διασκεδάζουν και εκτονώνονται. Τα κινητικά παιχνίδια είναι ένας έξυπνος τρόπος για την ενίσχυση της προσοχής και της συγκέντρωσης, ειδικά για παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα.

Παιχνίδι με μπάλα: Δίνουμε οδηγίες ενώ  πετάμε την μπάλα.Το παιδί επαναλαμβάνει τις οδηγίες όταν μας πετάει πίσω την μπάλα. Με τον τρόπο αυτό γίνεται εξάσκηση της βραχυπρόθεσμης μνήμης. Το παιδί πρέπει να μένει συγκεντρωμένο στην ακουστική πληροφορία και να την ανακαλέσει άμεσα από τη μνήμη του.

Παιχνίδι «Ακίνητος!»: Το παιδί περπατάει και όταν ακούσει «Ακίνητος» θα πρέπει να μείνει στην ίδια θέση για 10 δευτερόλεπτα. Όταν τελειώσει ο χρόνος πρέπει να καταγράψει τα αντικείμενα που παρατήρησε.

«Το μυστικό του  βάζου» :Βάζουμε μέσα σε βάζα διάφορα υλικά π.χ. αλεύρι, ζάχαρη, άμμο κ.α. Κρύβουμε μέσα αντικείμενα και το παιδί πρέπει να τα βρει.

Παιχνίδι «Η λέξη αρχίζει»: Πετάμε την μπάλα στο παιδί λέγοντας ένα γράμμα, το παιδί μας την πετάει πίσω λέγοντας μια λέξη που ξεκινάει με το γράμμα. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε δίνοντας του κατηγορίες επαγγελμάτων, φαγητών, ζώων κ.α.

Παιχνίδι«Ζώα και μαρκαδόροι»: Παίρνουμε 3 μαρκαδόρους και δίνουμε σε κάθε έναν το όνομα ενός ζώου. Κάθε φορά που σηκώνουμε έναν μαρκαδόρο το παιδί πρέπει να μιμηθεί τις κινήσεις του αντίστοιχου ζώου. Το παιδί θα πρέπει να ανακαλέσει από τη μνήμη του ποιο χρώμα αντιστοιχεί σε κάθε ζώο αλλά και να προσέχει ταυτόχρονα ποιο χρώμα έχουμε σηκώσει.


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)

Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Η ανάπτυξη του παιδιού στα 5 χρόνια


Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Συμμετέχει σε ομαδικό παιχνίδι.
  • Επιλέγει τους φίλους του.
  • Παρηγορεί άλλους σε ανάγκη.

Ακοή και γλώσσα:
  • Μιλάει με ευχέρεια και ευκρίνεια.

Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Ζωγραφίζει άνθρωπο με πολλά μέρη του σώματος.
  • Κάνει σκάλες με 6 κύβους.
  • Βελονιάζει χάντρες με ευχέρεια.
  • Αντιγράφει τρίγωνο.

Αδρή κινητικότητα:
  • Κατεβαίνει σκάλες (ένα πόδι σε κάθε σκαλί).
  • Αναπηδάει και πιάνει τη μπάλα.
  • Περπατάει «φτέρνα- δάχτυλα» προς τα πίσω.


Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού μας.

(S.Lingam, 1987)

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)


Η ανάπτυξη του παιδιού στα 4 χρόνια

Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Ντύνεται μόνο του χωρίς βοήθεια.
  • Βουρτσίζει τα δόντια του.
  • Μοιράζεται τα παιχνίδια του.

Ακοή και γλώσσα:
  • Αναγνωρίζει 3-4 χρώματα.
  • Λέει το πλήρες όνομα του και διεύθυνση.
  • Μετράει μέχρι το 10.
  • Μιλάει χωρίς σοβαρά γραμματικά λάθη.

Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Ζωγραφίζει άνθρωπο με 3 μέρη σώματος.
  • Κάνει γέφυρα με 3 κύβους.
  • Αντιγράφει σταυρό και τετράγωνο.

Αδρή κινητικότητα:
  • Στέκεται στο ένα πόδι για 5’’.
  • Σκαρφαλώνει σε δέντρο/σκάλα/φράχτη.
  • Κάνει κουτσό 2 μέτρα εμπρός.
  • Περπατάει «φτέρνα- δάχτυλα» προς τα εμπρός.


Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού μας.

(S.Lingam, 1987)

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)


Η ανάπτυξη του παιδιού στα 3 χρόνια

Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Αποχωρίζεται για λίγο τη μητέρα του.
  • Ντύνεται και γδύνεται μόνο του.
  • Πηγαίνει στην τουαλέτα μόνο του.
  • Πλένει και σκουπίζει τα χέρια του.

Ακοή και γλώσσα:
  • Λέει το όνομα του, το φύλο του και την ηλικία του.
  • Κάνει προτάσεις με 4 λέξεις.
  • Χρησιμοποιεί προθέσεις.

Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Ταιριάζει 2 όμοια χρώματα.
  • Βελονιάζει χάντρες.
  • Αντιγράφει κύκλο.

Αδρή κινητικότητα:
  • Στέκεται στο ένα πόδι.
  • Κάνει ποδήλατο με 3 ρόδες.
  • Ανεβαίνει σκαλιά (ένα πόδι σε κάθε σκαλί).
  • Τρέχει γρήγορα.


Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη σημασία της πρώιμης παρέμβασης, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού μας.

(S.Lingam, 1987)

Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)



Πως ερμηνεύουμε τα παιδικά σχέδια

Η παιδική ζωγραφιά είναι ο καθρέφτης της ψυχής ενός παιδιού και η αντανάκλαση της προσωπικότητάς του. Τα παιδιά μέσα από τις ζωγραφιές τους εκφράζουν βιώματα, συναισθήματα και ιδέες. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ενισχύουν και να παρατηρούν αυτόν τον τρόπο έκφρασης. Είναι επίσης σημαντικό να παρατηρούμε τον τρόπο με τον οποίο το παιδί πραγματοποιεί το σχέδιο.
  • η τοποθέτηση τους στην κόλα
  • ο χρόνος σχεδίασης των προσώπων
  • η παρουσία ή όχι λεπτομερειών
  • οι θέσεις εγγύτητας ή απόστασης των προσώπων
  • το πρώτο και το τελευταίο πρόσωπο που σχεδίασε το παιδί
  • το πρώτο πρόσωπο που χρωμάτισε το παιδί
  • οι διορθώσεις και τα σβησίματα
  • η παράληψη κάποιου προσώπου από την πραγματική του οικογένεια
  • η πιθανή προσθήκη φανταστικών προσώπων ή ζώων
  • η θέση των βραχιόνων, των χεριών και των κάτω άκρων
  • η απεικόνιση επαφής ανάμεσα στις φιγούρες
  • οι αναλογίες ανάμεσα στις φιγούρες
  • ο ρουχισμός τους
  • η διανομή ρόλων
  • η σίγουρη ή αβέβαιη γραμμή
  • οι δυσαναλογίες στο σώμα ενός ή περισσοτέρων προσώπων


 Πρέπει να δίνουμε την ευκαιρία στο παιδί να μιλάει για τις ζωγραφιές του και να ονομάζει τις φιγούρες που έχει σχεδιάσει. Με τον τρόπο αυτό, θα ερμηνεύσουμε καλύτερα τα συναισθήματα του και θα ενισχύσουμε την επικοινωνία.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
  • Geldard, K. (2011), «Η συμβουλευτική ψυχολογία στα παιδιά», Εκδόσεις Πεδίο: Αθήνα


                                  
Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)



Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Η ανάπτυξη του παιδιού στα 2 χρόνια

Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Μένει στεγνό την ημέρα.
  • Βάζει παπούτσια ή κάποιο ρούχο μόνο του.
  • Τρώει με κουτάλι και πιρούνι.

Ακοή και γλώσσα:
  • Λέει το όνομά του.
  • Λέει λέξεις σε πληθυντικό.
  • Ενώνει 2 λέξεις για να κάνει μικρές φράσεις.

Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Χτίζει πύργο με 8 κύβους.
  • Μιμείται κάθετη και οριζόντια γραμμή με μολύβι.

Αδρή κινητικότητα:
  • Κλωτσάει μπάλα.
  • Χοροπηδάει στην ίδια θέση με τα 2 πόδια.
  • Ανεβαίνει και κατεβαίνει σκαλιά κρατώντας τα κάγκελα.
  • Τρέχει.
Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού , θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική και μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού μας.


(S.Lingam, 1987)


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός(MA)

Η ανάπτυξη του παιδιού στους 18 μήνες

Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Δυσφορεί όταν είναι «λερωμένο».
  • Βγάζει τα παπούτσια και τις κάλτσες του.
  • Εξερευνά το περιβάλλον .
  • Καταφέρνει να τρώει καλά με το κουτάλι.


Ακοή και γλώσσα:
  • Υπακούει σε απλές εντολές.
  • Δείχνει 3 μέρη του σώματος του όταν ερωτηθεί.
  • Λέει 3 ή περισσότερες λέξεις (εκτός από μαμά, μπαμπά).
  • Φλυαρεί χρησιμοποιώντας δικές του λέξεις.


Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Χτίζει πύργο με 3 ή 4 κύβους.
  • Γυρίζει σελίδες βιβλίου.
  • Δεν πετάει συστηματικά αντικείμενα στο πάτωμα.
  • Ώριμη σύλληψη με δείκτη και αντίχειρα.
  • Πιάνει μολύβι και μουτζουρώνει.


Αδρή κινητικότητα:
  • Ανεβαίνει σε καρέκλα.
  • Ανεβαίνει σκαλιά κρατώντας τα κάγκελα.
  • Κουβαλάει παιχνίδια ενώ περπατάει.
  • Περπατάει προς τα πίσω.

(S.Lingam, 1987)


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)

Η ανάπτυξη του παιδιού στον 1 χρόνο


Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Παίζει «κου-πε-πε».
  • Κάνει αντίο.
  • Δείχνει τι θέλει.
  • Πίνει με το ποτήρι.


Ακοή και γλώσσα:
  • Ανταποκρίνεται όταν ακούει το όνομά του.
  • Κατανοεί αρκετές λέξεις.
  • Λέει «μαμά», «μπαμπά» με νόημα.


Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Κρατάει 2 αντικείμενα στα χέρια του και τα χτυπάει.
  • Πιάνει αντικείμενα με το δείχτη και τον αντίχειρα.
  • Αρχίζει να πετάει αντικείμενα στο πάτωμα.
  • Δείχνει με το δείκτη.


Αδρή κινητικότητα:
  • Στηρίζεται μόνο του και σηκώνεται όρθιο.
  • Περπατάει στηριζόμενο στα έπιπλα.
  • Περπατάει όταν το κρατούν από το χέρι.

Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού , θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Η συζήτηση με τον παιδίατρο θα σας βοηθήσει σημαντικά να εντοπίσετε τα αίτια της στασιμότητας και θα σας δείξει πως να βοηθήσετε το μωράκι σας για μια ομαλή ανάπτυξη.


(S.Lingam, 1987)


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)




Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Η ανάπτυξη του παιδιού στους 8 μήνες


Κοινωνική συμπεριφορά:
  • Παίζει «κου-κου-τα».
  • Παίζει με τα χέρια και τα πόδια του.
  • Βάζει αντικείμενα στο στόμα του.

Ακοή και γλώσσα:
  • Γελάει δυνατά.
  • Παράγει ήχους.
  • Γυρίζει όταν ακούει το όνομά του.
  • Επαναλαμβάνει συλλαβές.

Όραση και λεπτοί χειρισμοί:
  • Παρακολουθεί αντικείμενα να πέφτουν.
  • Προσηλώνει το βλέμμα του σε μικρά αντικείμενα.
  • Μεταφέρει αντικείμενα από το ένα χέρι στο άλλο.
  • Απλώνει το χέρι του και πιάνει αντικείμενα με την παλάμη.

Αδρή κινητικότητα:
  • Ανασηκώνεται στην καθιστή θέση.
  • Κάθεται μόνο του.
  • Κρατά μέρος του βάρους του στα πόδια.
  • Μπουσουλάει.
  • Γυρίζει από την ύπτια στην πρηνή θέση.
  • Έχει κάθετη σωστική αντίδραση και πρόσθια προστατευτική αντίδραση.

Αν παρατηρήσετε καθυστέρηση σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ειδικού. Ο ειδικός θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε την αιτία της στασιμότητας και θα σας δείξει πως να βοηθήσετε το μωράκι σας.

(S.Lingam, 1987)


Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (MA)