Από τον πρώτο χρόνο που το μωρό εξερευνά το περιβάλλον γύρω του θέτουμε τους πρώτους κανόνες ασφαλείας(πχ απαγορεύεται να αγγίζει τα μάτια της κουζίνας). Επισημαίνουμε στο παιδί ποιες συμπεριφορές είναι επικίνδυνες με ψυχραιμία, σαφήνεια και υπομονή καθώς πρόκειται για τη σωματική του ακεραιότητα.Δείχνουμε τη δυσαρέσκεια μας χωρίς εκνευρισμό και φωνές, ακόμα κι όταν πρόκειται για επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Ο δεύτερος χρόνος του παιδιού έχει πιο έντονες εκρήξεις και αντιδράσεις με κλάματα και πείσματα γεγονός που δυσκολεύει την τήρηση των κανόνων. Σε αυτό το στάδιο οι γονείς πρέπει να εξηγούν τι επιτρέπεται και τι όχι στα παιδιά. Δεν ξεχνάμε να επιβραβεύουμε τις καλές συμπεριφορές ώστε να γίνεται αντιληπτή η διαφορά ανάμεσα σε σωστό και λάθος. Μετά τον τρίτο χρόνο του,το παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει τα δικά του και τα δικά σας όρια. Δεν είναι πάντα ξεκάθαρο το σωστό και το λάθος, ενώ εύκολα θα επιλέξει να πει όχι . Η τιμωρία είναι σημαντική όμως δεν ξεχνάμε ότι απευθύνεται στην πράξη του και δεν στρέφεται στο παιδί. Σε αυτό το στάδιο πάντα εξηγούμε τις συνέπειες των πράξεων και το αντιμετωπίζουμε με αγάπη και σταθερότητα.Όταν το παιδί μαθαίνει να έχει όρια, μαθαίνει και να σέβεται τα όρια των άλλων. Τα όρια ακολουθούν το παιδί και στην ενήλικη ζωή του.
TIPS
- Tα όρια πρέπει να μπουν από νωρίς ώστε να γνωρίζει το παιδί τους κανόνες της οικογένειας.
- Οι γονείς θα πρέπει να λειτουργούν ως παράδειγμα-πρότυπο για τα παιδιά.
- Τα παιδιά κάτω των τριών ετών τα απομακρύνουμε σε άλλον χώρο ώστε να έχουμε απόσπαση προσοχής από το ερέθισμα.
- Μεγάλη σημασία στις μεγαλύτερες ηλικίες έχει η κατανόηση και η σύνδεση αιτίου-αποτελέσματος.
- Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν βαθύτερη κατανόηση στις συμπεριφορές των παιδιών.
- Τα όρια θα πρέπει να είναι ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και να μην υπάρχουν αυξημένες προσδοκίες.
- Η απεριόριστη αγάπη και αποδοχή μπορούν να βοηθήσουν στο χτίσιμο της αυτο-εικόνας του παιδιού ώστε να μην καταπατηθούν τα δικά του όρια.
Ζωή Δαμοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός (ΜΑ)